Profesor Politechniki Warszawskiej, w 1964 wygłosiła na słynnej sesji zamojskiej referat poświęcony problematyce urbanistyki Zamościa. W cenionej rozprawie Zamość - miasto idealne i jego realizacja (Zamość miasto idealne, Lublin 1983) twierdziła, iż projekt urbanistyczny Zamościa nie powstał od jednego rzutu, lecz rozwijał się stopniowo przez ponad 20 lat. W 1991 przedstawiła w ratuszu wykład o architekturze i zabytkach Zamościa dla uczestników sympozjum KBWE poświęconego problemom dziedzictwa światowego.