Przybył z Krakowa. Wykładał od 1712 kolejno poetykę, retorykę i historię. Piastował urząd kwestora, dziekana, rektora (4-krotnie). Był osobą prawą, gorliwą ale i stanowczą w pełnieniu obowiązków. Brał żywy udział w życiu Akademii, odkrywszy nadużycia, zaczął być szykanowany przez prominentnych akademików i kapitułę, pozbawiony dochodów. Doprowadzono do tego, że sam złożył w 1743 kanonię i wstąpił do Bożogrobców w Miechowie. Przez 20 lat był kaznodzieją kolegiackim.
W 1742 we Lwowie wydana została jego autorstwa napisana wierszem Teologia polska, którą zowią Tym trybem, jak Ją w szkołach dają kruciusieńko Wierszem Polskim Zebrana  (ss. 166) Zaliczony nią został "do poetów polskich", jego poezja jednak w porównaniu z pięknem duszy i mocą charakteru była słabą. Jego nazwisko później zapisywano też błędnie jako Wścisłowski, a nawet Wasłowski, zmieniano kolejność imion.