Powstał w 1975 na bazie Powiatowego Domu Kultury (osobne hasło), z 3 oddziałami, obejmując opiekę nad całym ruchem amatorskim w województwie (1980 - 630 zespołów i kół). Był organizatorem wielu cyklicznych imprez ukazujących dorobek kulturalny Zamojszczyzny. Najbardziej znana impreza WDK to Zamojskie Lato Teatralne (osobne hasło), a poza Zamościem Sejmik Teatrów Wsi Polskiej w Tarnogrodzie. Do najbardziej znanych zespołów należały: "Capella all'Antico", ZPiT "Zamojszczyzna" i ZTL "Zamościanie", Chór "Rezonans", KTT "Contra" i "Fantazja" (osobne hasła). Przy WDK działali też we własnych klubach i kołach kolekcjonerzy, literaci, fotograficy, plastycy, seniorzy (od 1974), wydawany był "Zamojski Kwartalnik Kulturalny" (osobne hasło) i liczne publikacje. 1 VII 1999 WDK przekształcono w Zamojski Dom Kultury, rocznie korzysta z niego 60 tys. osób (2019). Po modernizacji, od 2021 sala widowiskowa liczy miejsc 299 oraz w razie potrzeby 30 dostawek na parterze i 84 na balkonie.
Placówką kierowali (od 1975 jako dyrektorzy): Bernard Borowski (1964-65), Waldemar Zakrzewski (1966-67), Irena Rayss (1967-69), Waldemar Bednarski (1969-70), Jan Wojnowicz (1971-76), Jan Twardowski (1977-79), Regina Kondras (1980-83), Stanisław Rudy (1984-2008), Zofia Socha (2008-2009), Andrzej Pogudz (2009-10), Zofia Socha (2011), od 2011 Janusz Nowosad. Do najdłużej pracujących, najbardziej zasłużonych pracowników należeli: Jan Gawroński, Irena Rayss, Piotr Orłowski.