Ur. we Lwowie, jako młodociany łącznik należał do walczących o miasto Lwowskich Orląt, studiował na tamtejszej politechnice (leśnictwo). Od 1933 pracował w ubezpieczalniach we Lwowie i Równem. Działacz związkowy, m.in. od 1934 szef Zw. Zawodowych Pracowników Instytucji Społecznych (dla 7 powiatów wojew. wołyńskiego), później wiceprzew. komisji porozumiewawczej ZZ). Od 1940 w Zamościu, od 1944 na stałe, nadal pracując w ubezpieczalni. Został przewodniczącym oddziału Zw. Zawodowych na 5 powiatów, później m.in. przewodniczącym i wiceprzew. PRZZ (łącznie 7 lat), ponadto czł. centralnego zarządu ZZPPiS. Był też czł. zarządu PKOS, KS "Sparta". Przed emeryturą kierował szkołą zawodową przy PKS.
Był organizatorem powojennego łowiectwa na Zamojszczyźnie i ponad ćwierć wieku łowczym powiatowym (od 1947), przewodniczącym Powiat. Rady Łowieckiej (w 1967 po raz 21), członkiem centralnych i wojewódzkich władz łowieckich, autorytetem w sprawach myśliwskich, rozstrzygającym spory, honorowym łowczym aż do śmierci. Posiadał najwyższe odznaczenie łowieckie "Złom" (1973). Autor gawęd myśliwskich (druk w "Łowcu Polskim"). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP (1984). Zm. w Lubinie.
Żona Zofia, z d. Stryjek (1915-2000) absolwentka zamojskiego gimnazjum, w młodości znana recytatorka, m.in. 1963-69 kierowniczka Klubu Inteligencji, należała do Teatru Ziemi Zamojskiej, wystąpiła epizodycznie w kręconym w Zamościu filmie Nieznany. Spoczywają na cmentarzu zamojskim. Syn Wojciech (osobne hasło).