Pochodził z Sandomierskiego. Pracował w ministerstwie i wśród Polonii Francuskiej (1924-32), później wrócił do Warszawy, gdzie był członkiem ZG ZNP, dyrektorem wydawnictwa "Dziennik Poranny" (organ ZNP), wydawcą "Kuriera Demokratycznego". Przybył do Zamościa na stanowisko dyrektora Banku "Społem" (VII 1940) i prezesa Rady Okręgowej "Społem", był też organizatorem, czł. i prezesem zarządu i hurtowni piśmienniczo-księgarskiej "Szkolnica". Pełniąc te funkcje miał szerokie możliwości kontaktowania się z Podziemiem, organizował tajne samorządy w gminach. Używał ps. "Janusz Sandomierski". Należał do SL. Po złożeniu 15 III 1941 przysięgi został delegatem powiatowym Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Emigracji. W wyzwolonym Zamościu przez 9 dni (do usunięcia siłą) jawnie sprawował władzę delegata Rządu Polskiego w Londynie. W Zamościu mieszkał przy ul. Staszica i Lwowskiej d. 52.
Później był p.o. delegata w Lublinie. Organizował też w Zamościu spółdzielnię "Zjednoczenie". Po powrocie do Warszawy był m.in. współorganizatorem i prezesem Towarzystwa Burs i Stypendiów, przewodniczącym RN Spółdzielni Emerytów i Nauczycieli "Wspólna Sprawa" i prezesem oddziału ZNP. Pisał pod pseudonimami. Zm. w Warszawie. W 1997 w ratuszu wmurowano pamiątkową (osobne hasło: Tablice...).