Zabudowa ulicy Partyzantów powstawała zasadniczo od końca XIX w. Jej reprezentacyjny charakter podnosiły takie budowle jak bank, szkoła czy ubezpieczalnia, powstałe przed pierwszą wojną kamienice podmiejskie (nr 47, nr 57, nr 58), kamienice dochodowe z lat międzywojennych (nr 16, nr 21, nr 25, nr 27, nr 28, nr 70). Znajdowały się przy niej też zakłady przemysłowe, jak nieistniejący tzw. monopol, fabryczka Wolskiego, zakład Jurczaka, młyn i kuźnia Winniczuka), oraz liczna zabudowa drewniana zabudowa mieszkalna. Z tego względu w l. 80-tych rozważano ochronę konserwatorską ulicy, jako element urbanistyczny miasta, a jej  fragmentu jako nieokreślonej formy skansenu podmiejskiej zabudowy mieszczańskiej. Zabudowa ta od tego czasu uległa znacznemu przerzedzeniu, pozostało tylko 5 domów drewnianych (nr 35, 43, 55, 80, 82).
Po wojnie rangę ulicy podnosiły takie budowle jak kościół, dom kultury, telekomunikacja, liceum. Później powstał rażąco naruszający charakter ulicy gabarytem i „minimalistyczną” architekturą biurowiec WZIR oraz przynależny już do strefy nowomiejskiej dom handlowy „Jubilat”. Współcześnie stanęły dwa duże banki oraz tzw. "baszta". Wśród ilustracji do hasła nie uwzględniono obiektów linkowanych w powyższym tekście.
Wyróżniające się dawne domy:
Nr 7 (d. nr 15) – drewn.. parter., pocz. XX w., Przegalińscy, 12-izbowy, dwuspadowy dach, obud. ganek, szczyty ganku i elew. przyulicznej (bocznej) dekor. zacięte z osłoną (dekor. wsporniki, „jętki”, „storczyki”, sterczyny, wycinanka) okna z nadprożami i ławami, szalowany (w narożach „pilastry”). Rozebrany (l. 80-te).
Nr 9 – drewn., parter., ok. 1920, Gresztowie, dach naczółk., niski, obud. ganek, okna z nadprożami, szalowany. Przed domem była popularna plantacja róż. Rozebrany (l. 80-te).
Nr 16 – Kamienica Jachymka
Nr 17 (d. nr 21) – mur., parter., l. 20-te, Jurczakowie, pulpitowy dach. niski oszklony ganek, okna z klińcowymi zwieńczeniami, w szczycie płycinowe tondo. Rozebrany.
Nr 19 – drewn., parter., 1925, Kallwajtowie, fasada 5-osiowa, ganek niski obud., szalowany (zacięte szczyty), snycerka (drzwi).
Nr 20 – mur., piętrowy, 1936-37 (P. Krawczyk), J. Tyczkowski - lekarz, dach ukryty, ryzalit z balkonem, narożne lizeny, nad piętrem wys. pas muru (strychowe okna) zwieńczony uskokowo, w elew. tylnej ganek oszklony z tarasem i przeźroczową balustradą. Częściowo zmodernizowany. Mieścił przychodnię lekarską, ob Studium Medyczne.
Nr 20A – mur., piętrowy, 1936-37 (P. Krawczyk), J. Kolanowski - geodeta, dach ukryty 2-poziomowy, fasada asymetryczna, z ryzalitem i skrajną ślepą ścianą, elew. boczne z uskokiem (po przekątnej), w zach. uskoku taras.
Nr 21 – Kamienica Kallwajta
Nr 25 – Kamienica Oleszków
Nr 27 – Kamienica Tomaszewskich
Nr 28 – Kamienica Flisów
Nr 34 – drewn., parter., XIX w., Dziubowie, bez fundamentu, obud. ganek. Rozebrany.
Nr 34A – drewn., parter., k. XIX w., Dziubowie, jednotraktowy, szalowany (w szczycie zacięty, rombowe okienko).
Nr 34B – drewn., parter., pocz. XX w., Truszczyński (stolarz), 12-izbowy, fasada 7-osiowa, na osi ganki – przedni piętrowy, obudowany, szczyty domu i ganków z osłonami dekor. („jętka”, „storczyk”, koronkowy fryz, sterczyny, okna z nadprożami, szalowany (szczyty zacięte), snycerka (drzwi).
Nr 35 – drewn., parter. z mieszk. poddaszem, k. XIX w., Sykałowie, naczółkowy dach (gont), ganek obud. okna z nadprożami, dymniki, szalowany, snycerka (drzwi). Rozebrany (2024).
Nr 35B – drewn., parter., 1936, Kaźmirowie, naczółkowy dach, fasada 5-osiowa z oszklonym szer. gankiem (w szczycie „wsch. słońce”), końce belek profil., szalowany.
Nr 39 (też Zacisze 1) – mur., piętrowy, ok. 1908, Sulimierscy, później Stankiewiczowie, Polowie, dach 3-spadowy (też naczółkowy szczyt), fasada 3-osiowa, w skrajnej balkon żeliwny dekor. (wejście zamkn. półkoliście. ujęte pilastrami) i trójkątny frontonik, okna w obram. z nadprożem i ramą podokienną oraz w opaskach płyc. (dolne), gzymsy z szer. pasem, lukarna.
Nr 39A – drewn., parterowy, 2 p. XIX w., Stankiewiczowie (m.in. generał), dasada 5-osiowa, ganek, okiennice, snycerka (drzwi). Rozebrany (1979).
Nr 42 – drewn., parterowy, 2 p. XIX w., naczółkowy dach, fasada 5-osiowa, ganek na 4 słupach z koronkowym fryzem. Rozebrany (ok. 1983).
Nr 43 (d. nr 37) – drewn., parterowy, pocz. XX w., Radyszkiewiczowie, później J. Strzyżowski (fotograf), fasada 7-osiowa, ganek obud. (szczyt z osłoną – „jętka”), okna z nadprożami, końce belek profil., szalowany, snycerka (drzwi).
Nr 44 (d. nr 52) – drewn., parterowy, 1896, Kabasowie (materiał z rozbiórki piętra w kościele franciszkanów), naczółkowy dach. Rozebrany (1979).
Nr 47 – Kamienica Rydzewskich
Nr 51A – drewn., parter. z mieszk. poddaszem, l. 20. XX w., Dudzińscy, później Hajdukowie, z wystawką, węgły z ostatkami. Rozebrany.
Nr 53 – drewn., parter., l. 20. XX w., Krzyszkowscy (przed wojną także poczta), później Hyżowieccy, naczółkowy dach, fasada 5-osiowa, ganek niski (4 słupy), szalowany (pion., fryz arkadkowy). Rozebrany.
Nr 55 (d. 49) – drewn., parterowy, pocz. XX w., Emerykowie, później Zającowie, naczółkowy dach (gont), ganek obud. (fryz koronk.), szalowany pion. (fryz arkadk.), snycerka (drzwi).
Nr 56 – drewn., parterowy, k. XIX w., naczółkowy dach, 5-osiowa fasada, niski ganek. Rozebrany (1980).
Nr 57 (d. 51) – kamienica Konarzewskich
Nr 58 – mur., piętrowy z mieszk. poddaszem, ok. 1910, Staruchowie, później Denegowie, Decowie, dach wysoki dwuspadowy, , fasada 5-osiowa, ganek omur. z tarasem (balustrada przeźroczowa, słupki, kule), facjata, narożne pilastry, snycerka (drzwi).
Nr 61 – drewn., parter. mieszk. poddaszem, k. XIX w., dom Holców, dach wysoki naczółkowy z lukarnami. Rozebrany (k. l. 50.)
Nr 62 – Dom Rudziów
Nr 64 – Dom Rabina, drewn., parter. z mieszk. poddaszem, XIX/XX w., Pieńczykowscy (lekarz), naczółkowy dach, fasada 4-osiowa, na osi z podwójnym wejściem zamkniętym półkoliście (jedno do gabinetu lekarskiego), wystawka, dymniki.
Nr 65 – drewn., parterowy, poł. XIX w., po wojnie m.in. apteka, naczółkowy dach (gont), okna ze zwieńczeniami, szalowany pionowo. Rozebrany (l. 60-te).
Nr 66 – drewn., parterowy, pocz. XX w., Pieńczykowscy, później Wróblewscy, nieregul. fasada, boniowane naroża. Rozebrany (k. XX w.).
Nr 70 – Kamienica Modzelewskiego
Nr 74 (d. nr 68) – drewn., parterowy, 2 poł. XIX w., Modzelewscy (po 1918 m.in. internat gimnazjum), później Kaczkowscy, długi 18-izbowy, fasada 12-osiowa symetryczna z 2 gankami obud., w elewacji tylnej weranda na całej długości (okap z fryzem koronkowym, szalowany, szczyty zacięte, snycerka (drzwi). Rozebrany (l. 90-tych).
Nr 76 – drewn., parterowy, XIX/XX w., naczółkowy dach, 5-osiowa fasada, ganek oszklony (arkadkowy fryz). Rozebrany (1982).
Nr 80 (d. nr 74) – drewn., parterowy, ok. 1920, Biernawscy, później Kiełbińscy, Bataliów,  fasada 7-osiowa, ujęta ryzalitami, na osi okratowany ganek, ryzality i ganek ze szczytami z koronkowymi szczytami, rozetami, sterczynami, szalowany z dekor. narożami, snycerka (drzwi).
Nr 80A – drewn., parterowy, pocz. XX w., Biernawscy do 1957, później Chodoniowie, w elew. tylnej taras ujęty ryzalitami, zmodernizowany, zatracił dawne cechy.
Nr 80B – drewn., parter. z mieszk. poddaszem, pocz. XX w., Biernawscy, przed wojną ochronka miejska, później Skowrońscy, ganek, boczne dobudówki, szalowany.
Nr 82 (d. nr 76) – drewn., parterowy, k. XIX w., Domaniewscy, później Małaszowscy, naczółkowy dach, ganek obud. (koronkowy fryz, sterczyna, zacięcia), okiennice, boniowane naroża, snycerka (drzwi).
Nr 84 (d. nr 78) – drewn., parterowy, k. XIX w., po 1918 Fabiańscy, naczółkowy dach, ganek niski okrat., fryz koronkowy, sterczyna, snycerka (drzwi). Rozebrany.
Nr 84D – drewn., parterowy, k. XIX w., Fabiańscy, ganek, weranda (4 słupy profilowane, balustrada wycinana, wsporniki), dymniki, szalowany.
Nr 86 (d. nr 80) – drewn., parterowy, k. XIX w., Matuszakowie, później Ciastochowie, naczółkowy dach,  fasada asymetryczna 7-osiowa, ganek oszklony, szalowanie pionowe z fryzem arkadkowym. Rozebrany.
Nr 86A – mur., z mieszk. poddaszem, l. 30. XX w., Oleniakowie, później Kiełbińscy, mansardowy dach, na osi facjaty ujęte wys. spływami (w szczycie okulus), w elew. tylnej weranda oszklona i taras, okna wielodzielne okna, między nimi dekor. lico – poziome kanelowania.
Nr 90 (za młynem) – drewn., parter. z mieszk. poddaszem, 1925, Winniczukowie, naczółkowy dach, wystawka, węgły z ostatkami.
Nr 96B – drewn., parterowy, pocz. XX w., wł. żydowscy, fasada 5-osiowa, cz. okien ze zwieńczeniem, szalowany, szczyty zacięte. Rozebrany.
Nr 100 – drewn., parterowy, ok. 1925, Kitkowie, (d. m.in. księgarnia), naczółkowy dach (gont), fasada 7-osiowa, końce belek profilowane, okiennice, naroża boniowane, , szczyty szalowane zacięte. Rozebrany. Był to zespół złożony jeszcze dwóch domów, masarni i wys. murem od ul. Gminnej.