Powstała w 1927 - boczna ul. Żdanowskiej, nazwa od rady miejskiej, a nie - jak - wielu sądzi od Związku Radzieckiego. W 1937 zamieszkała przez 161 osób.
Wyróżniająca się dawne domy:
Nr 1 – drewn., parter., 1933, Michałowscy, naczółkowy dach, niski oszklony ganek, węgły z ostatkami. Nie istnieje (wcześniej w tym miejscu dom pamiętający Napoleona). Posesje nr 1 i 3 Kuszpytów, potem Ziemińskich i Michałowskich.
Nr 3 – drewn., parter., w 1935 przeniesiony z innego miejsca, Michałowscy, szalowany pionowo, daszek nad wejściem. Nie istnieje.
Nr 5 – drewn., parter., ok. 1920, Stoczkowscy, później Krechowiczowie, 5-osiowa fasada, niski oszklony ganek (sterczyna), szalowany, stolarka drzwi. Nie istnieje. W 1939 zniszczony częściowo przez bombę, a po wojnie w piwnicy UB przetrzymywało więźniów.
Nr 14 – drewn., parter. z mieszk. poddaszem, 1932-35, Wiąckowie, naczółkowy dach, piętrowy ganek na kolumnach (dolny) i profilowanych słupach z wycinaną balustradą  (górny), szalowany. Wg rodzinnej opowieści miał w nim nocować w 1949 Karol Wojtyła, późniejszy nasz Papież.
Nr 15 – drewn., parter. z mieszk. poddaszem, l. 30. XX w., Mazurowie, naczółkowy dach, oszklony ganek z balkonem i wystawka, szalowany.
Nr 16 – drewn., parter., 1929, Pawlukowie, naczółkowy dach, obud. ganek.
Nr 20 - TOZ, Łaźnia.
Nr 22 – drewn., parter., 1934, ks. A. Czajkowski, 4-osiowa fasada bez wejścia, w bocznych elewacjach ganki.
Nr 24 – mur., piętrowy, 1930, Serediukowie, Sobkowie, jednotraktowy, dach pulpitowy, ukryty za attykowym murem, fasada 9-osiowa, wydzielona pion. płycinami, ścięty narożnik, balkony.