Ur. w Kowlu, był żołnierzem I Armii WP, inwalidą wojennym. Dyplom uzyskał na AM w Lublinie, od 1954 związany z Zamościem, początkowo jako kierownik Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej, w 1956-72 kierował wydziałem zdrowia PPRN (później wspólnym dla miasta i powiatu), następnie pracował w Wojew. Przychodni Specjalistycznej. Był m.in. prezesem ZP PCK. W 1989 kandydował do Sejmu (zgłoszony przez wyborców, najwięcej głosów poza kandydatem "Solidarności"). Odznaczony Krzyżem Grunwaldu kl. III. Syn Bogdan Szymański lekarz ortopeda pracuje w Zamościu.