W 1932 przybył z Baranowicz do Zamościa, obejmując dowództwo 3 p.a.l. W 1938 odszedł do Katowic. Był osobą popularną w Zamościu, pełnił m.in. funkcję prezesa obwodu LMiK. W Szopce Zamojskiej wystąpił jako Płk Rozszalewicz (1938).
W 1939 dowodził piechotą 13 Dywizji Piechoty, później 13 Brygadą Piechoty, po 17 IX znalazł się na Zamojszczyźnie, próbował opanować Tomaszów. W czasie okupacji w obozie jenieckim w Woldenbergu, był "nadstarszym" obozu, jego karykatura znalazła się na obozowym znaczku. Odznaczony Virtuti Militari IV i V kl., Krzyżem Oficerskim OOP, 2-krotnie Krzyżem Walecznych. Zm. w Krakowie.