Ur. w Moskwie, w rodzinie polskich Sybiraków (rodzice wcześniej mieszkali w Lubartowie). W 1918 wraz z rodziną osiadł najpierw w Hrubieszowie, potem w Lublinie. Ukończył zamojską podchorążówkę (w jednym plutonie ze znanym śpiewakiem B. Paprockim). W czasie wojny jako żołnierz, przeszedł szlak bojowy do Berlina. Od 1952 uczył w Zamościu p.w. i w.f. w LO (33 lata) i PLSP, ukończył warszawską AWF. Wśród uczniów nosił ps. "Motyl", wspominany jako niezwykle wysportowany, bardzo elegancki - we wspomnieniach z l. 50. - na co dzień w oficerkach i bryczesach, w balowym stroju prawie jak Rudolf Walentino. Kierując internatem uczył młodzież tajników savoir-vivre'u. Jako pasjonat boksu założył szkolną sekcję bokserską, a w l. 50. ukończył kurs sędziowski. Sędziował w rozgrywkach wojewódzkich, również poza Lubelszczyzną. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP i wieloma odznaczeniami wojennymi. W 1999 zorganizowano I-szy memoriał bokserski jego imienia (syn Wojciech lekarz z Cycowa tradycyjnie funduje nagrodę w kat. 56 kg)

 * Pomimo znacznie przekroczonego wieku średniego był niezwykle sprawny fizycznie. Z nonszalancją demonstrował elementy akrobatyki na przyrządach wymagających gimnastycznego przygotowania: kółkach, poręczach, koniu z łękami. Nie uczył sportu, nie był teoretykiem. Sobą prezentował grecką filozofię fizyczności: człowiek jest osobą. Całością psychiczną i fizyczną. (Zbigniew Halej)