Pochodziła z Ostrowca. Do ruchu należała od 1862, ćwiczyła fechtunek, strzelanie, techniki walki podjazdowej. czynnie uczestniczyła w walkach, jako „Fulgentyna”. Ranna pod Tyszowcami,  zabrana przez ros. generała do szpitala w Zamościu, po 5 m-cach skazana na 7 m-cy  twierdzy zamojskiej, tylko za poręczeniem nie zesłana na Sybir, Po odzyskaniu Niepodległości porucznik, w 1938  w grupie 55 żyjących weteranów, wielokrotnie odznaczana, m.in. Krzyżem Oficerskim OOP. Spoczęła na cmentarzu w Lublnie, zam. Żukowska.