Ur. w Bełżcu. Z działalnością strażacką zetknął się mając 16 lat. Po służbie wojskowej wstąpił do straży, został naczelnikiem bełskiej OSP. W 1951 ukończył łódzką Oficerską Szkołę Pożarnictwa (jako ppor.) i skierowany został do Komendy Głównej SP, pracował dodatkowo jako specjalista p/poż. w Straży Marszałkowskiej. W 1954 przeniesiony został do Lublina, a stamtąd po roku do Zamościa, najpierw pracował straży wojskowej (TSWL). Był komendantem powiatowym (1961-75) i wojewódzkim (1975-81, odwołany, przeszedł na wcześniejszą emeryturę), później na emeryturze wiceprezesem ZW i czł. ZG OSP, od 2001 Honorowy Prezes OSP Ziemi Zamojskiej, następnie Czł. Honorowy OSP w kraju. Jego zasługą było podniesienie zamojskiej straży z zaniedbania. Posiada najwyższy stopień harcerski (Harcmistrz PL), był także działaczem TPD, LOP. W 1980 pełnił 21 funkcji społecznych!
W 1986 został czł. prezydium ogólnop. i przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu Pokoju, podczas wizyty w RFN mówił o tragedii Dzieci Zamojszczyzny, z delegacją OKP był w Rumunii (1988). W 1989 kandydował do Senatu. Odznaczony Krzyżem Komandorskim i Oficerskim OOP. Wydał Wspomnienia płk poż. M. Skiby (W-wa 1988) i Straże pożarne na Zamojszczyźnie (1996, wcześniej druk w "Kronice Tygodnia" 1993-95) oraz Nie wolno zatrzymywać się w marszu (2017).