Pochodził z Łodzi, ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1934-36 uczył w zamojskim Gimnazjum Kupieckim historii i j. polskiego, wydał tu książkę Poszukiwanie siebie (1935) i poświęconą J. Piłsudskiemu Wódz - misterium tragiczne (1936), był czł. KMK i Komendy Hufca ZHP, czł. referatu propagandy przy hufcu, współredaktor Zamościa w mundurze harcerskim (1936). Postawiono mu zarzut zarażania młodzieży poglądami lewicowymi.
Wrócił do Łodzi, wydawał pismo literackie. walczył w Powstaniu Warszawskim, znalazł się w niewoli w Niemczech. Po wojnie m.in. kierował domem dziecka w Warszawie, związany z SD. Pod koniec życia pracował w ministerstwie kultury. Współautor książki o Janie Dawidzie (1963) i autor nie wydanego drukiem, obszernego traktatu o sztuce, posiadał 10 tys. slajdów  dot. sztuki i architektury.