Z końcem XIX w. w urządzonym przez H. Jordana krakowskim parku stanęły 44 popiersia słynnych Polaków. Wśród 9 ocalałych do dzisiaj jest też pomnik Jana Zamoyskiego. W Zamościu takie uczczenie założyciela miasta nie było do pomyślenia aż do odzyskania Niepodległości. Nie doszło do projektowanego w 1917 ustawienia pomnika w przyszłym parku im. J. Zamoyskiego. W "Głosie Zamościa" z 1920 proponowano pomnik w Rynku Wielkim.
W 1929 w Zamościu z inicjatywy starosty Pryzińskiego zawiązał się Komitet Obywatelski Budowy Pomnika Jana Zamoyskiego. Nadeszły jednak czasy kryzysu i szlachetna idea nie doczekała się realizacji. 4 V 1935 o 7.30 odsłonięto popiersie Kanclerza dłuta Jakuba Juszczyka. Ustawiono je z inicjatywy Stefana Milera w alpinarium na terenie ...ogrodu przyrodniczego (ZOO).
Popiersie J. Zamoyskiego stanęło również 19 IV 1937 w auli Uniwersytetu Padewskiego. Pomnik z marmuru karraryjskiego - dar Polski dla Uniwersytetu - wykonał mieszkający w Rzymie Antoni Madeyski (autor wawelskiego sarkofagu Królowej Jadwigi). Pomnik z prawdziwego zdarzenia, dzieło tego samego rzeźbiarza, zamierzał ufundować i ustawić przed pałacem w Zamościu na 400-lecie urodzin Zamoyskiego (1942) ówczesny ordynat.
Niestosownie usytuowany, nazbyt skromny jak na miasto hetmańskie "pomniczek" okazał się również niewłaściwy ideologicznie. W 1952 przyszedł nakaz zniszczenia, lecz S. Miler ukrył popiersie i ponownie ustawił w 1957 (chciał i otrzymał początkowo zgodę na umieszczenie rzeźby w parku). Po jego śmierci na polecenie PMRN 3 I 1962 pomnik zabrano do muzeum. W 1980 ukryte w kojcu, mierne artystycznie popiersie znowu wystawiono na widok publiczny, tym razem przed pałacem Zamoyskich. Popiersie Hetmana znajduje się też w holu I Liceum (19 III 1992, wyk. Andrzej Pawlik), obok dekoracje wzorowane na płycie nagrobnej).

 * Popiersie J. Zamoyskiego miała też przed wojną wykonać na zamówienie Rady Miejskiej Maria Richter.