Ur. w Dubience, córka zamojskiego lekarza (Porębski Kazimierz), ukończyła zamojskie gimnazjum (1923), później polonistykę i historię na UJ. Uczyła w różnych miastach kraju, w czasie wojny zamieszkała w Warszawie. Od 1945 uczyła w zamojskim gimnazjum męskim, a w 1950-53 była dyrektorką gimnazjum żeńskiego. Odsunięta ze stanowiska za - jak podano - naruszenia dyscyplinarne związane z maturą. W 1956 wróciła do Warszawy, gdzie uczyła aż do emerytury (tam zrehabilitowana i formalnie przywrócono jej zamojskie stanowisko).