Ur. w Korytynie (gm. Trzeszczany), ukończył Liceum Pedagogiczne w Zamościu (1954), studiował na UAM i UMCS. Przez 12 lat mieszkał w Zamościu, m.in. na Podkarpiu (nr 51), w 1959-67 uczył w szkole nr 1, Liceum Pedagogicznym (1962-67), Studium Nauczycielskim, LO nr 2, pracował też w Powiatowym Ośrodku Krzewienia Kultury Plastycznej. Zorganizował pierwszą olimpiadę plastyczną i wystawę "Sztuka dziecka". Opiekował się malarzami amatorami. Był w zarządzie Klubu Inteligencji. W 1962 sam zadebiutował jako amator na wystawie w Lublinie, gdzie zdobył główną nagrodę. Był scenografem w TZZ (Żołnierz i bohater).
Od pocz. l. 70. pracuje na UMCS, w 1973 doktorat, w 1979 habilitacja, w 1991 został prof. nadzwyczajnym, był przez 9 lat dziekanem Wydziału Pedagogiki i Psychologii. Jest jednym z autorów programu plastyka w szkole (zastąpiła dawne rysunki), autor kwestionariuszy badawczych  twórczego zachowania uczniów, następnie nauczycieli i menedżerów. Do 2011 wypromował ponad 700 magistrów, 20 doktorów i dr habilitowanego. W 2003-2006 był rektorem Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Zamościu, wykładał psychologię społeczną, pomysłodawca Salonu Artystycznego (2003).
Do 2011 autor 12 monografii naukowych oraz 270 rozpraw i artykułów. Wydał 9 tomików poezji (pierwszy Wymiary czasu, 1994), tomy opowiadań Z wieży milczenia (2008) i Mroki pamięci (2017), w realiach zamojskich umiejscowiona została jego powieść Dwunaste skrzypce (2011). W 1998-2002 prezes lubelskiego oddziału ZLP.
Uprawia malarstwo i grafikę, miał wystawy w Zamościu w 1961, 1967, 1983 (WDK), 1987 (KMPiK) i 1998 (GSW). Do 2011 45 wystaw indywidualnych, , m.in. w Paryżu, później także w Holandii i Niemczech. Autor obszernego wstępu do katalogu wystawy plastyków wywodzących się z Zamościa i Zamojszczyzny (1980).
Żona Róża (1936) pochodzi z Podhala, psycholog, także malarka, wykładowczyni na UMCS, dr, przez pewien czas nauczycielka w szkole nr 2 w Zamościu. Syn Artur (1960, Zamość) grafik, miał wystawę w WDK (1983).