Ur. w Wielączy, syn organisty, ukończył zamojskie gimnazjum, studiował w warszawskiej ASP, był m.in. uczniem Noakowskiego, Skoczylasa i Wyczółkowskiego. Przed wojną odbył jeszcze studia uzupełniające (dyplom w 1956). W 1934 wrócił do rodzinnej wsi, pracując jako nauczyciel. Wykonał wtedy dla kościoła św. Katarzyny nie zachowany obraz Posiedzenie senatu akademickiego pod przewodnictwem św. Jana Kantego. W czasie wojny przez rok w niemieckiej niewoli, wysiedlony (mieszkał w Goraju), działał w konspiracji. W Zamościu zamieszkał w 1949 (ul. Koźmiana 6, po 10 latach na Plantach, też nr 6).  Przez 20 lat uczył w zamojskim PLSP (od 1949).
Uprawiał malarstwo sztalugowe i ścienne, grafikę artystyczną i użytkową, rzemiosło artystyczne, najczęściej malował pejzaże, przeważnie subtelne, nastrojowe tematy miejskie. Brał udział w wystawach zamojskiego środowiska, w 1979 miał wystawę pośmiertną. Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych (m.in. USA i Anglii) i zamojskim muzeum (9 prac, w większości o tematyce zamojskiej, przeważnie zakupionymi od żony artysty Władysławy Podobińskiej).
Wykonywał prace dla kościołów, m. in. obrazy w Tarnogrodzie (1950) oraz polichromie w Dzwoli (1950), Gródku (1951) i Radzięcinie (1964). Myśliwy, sam skromnej postury polował na drobną zwierzynę, w 1969 odznaczony brązowym medalem zasługi dla łowiectwa. Spoczywa na zamojskim cmentarzu (L).


 * Na wystawie Grupy Zamojskiej w 1967 zaprezentował rysunki o tematyce warszawskiej: Kościół św. Anny, Nowe Miasto, Plac Zamkowy, Wisła oaz drzeworyty: Zamość - Podcienia i Lublin - Stare Miasto.
W zbiorach Muzeum Zamojskiego znajdują obrazy olejne: Stare Miasto w Zamościu (l. 50/60.), Polowanie na kaczki (l. 60.), Martwa natura (l. 50/60.), akwarela: Kościół św. Mikołaja (łącz. z rysunkiem, l. 50.), rysunki: Schody ma ul. Zamenhofa (13 IX 1952), Zamojskie podwórko (l. 50-e), drzeworyty: Podcienia w Zamościu (ok. 1960), Okno kamienicy muzeum (ok. 1960), Brama Krakowska w Lublinie (ok. 1960)