Zbudowane w VII-XII 1938 przy ul. Hrubieszowskiej przez powstały z inicjatywy starosty Komitet Budowy Domów Robotniczych. 3 baraki mieściły po 8 tanich mieszkań (koszt budowy 1500 zł), o pow. 22 m2 (pokój z wnęką kuchenną, spiżarka, komórka, ściany z otynkowanej słomianej plecionki), prawdopodobnie wg proj. T. Zaremby. Nie było kanalizacji, ale każdy dom miał ubikację i zlew, a całe osiedle studnię z pompą, były chodniki z zendrówki, małe ogródki. Na obszernej posesji (0,5 ha) ogrodzonej siatką miały stanąć kolejne domy. Na osiedlu zatrudniano dozorcę.
Struktura budowlana osiedla, jego lokalizacja, doprowadziły do szybkiej degradacji osiedla. W l. 90. tragiczne warunki opisywała prasa - wilgoć, grzyb, buty stojące pod łóżkiem w ciągu jednej nocy porastały białym "puchem", zasypywane ziemią doły z fekaliami, szczury. Jeszcze w 1992 mieszkało tam 20 rodzin, 1995 - 11, 1998 - 4. Po tym pierwszym w dziejach miasta osiedlu robotniczym ostatnie pół baraku (za rondem między ...pasami jezdni) rozebrano w 2007.