Wcześniej "Sad komendancki", w 1889 wzmiankowany jako spacerowy (?), sięgał aż do ul. Sienkiewicza. Jesienią 1913 na ok. 2 ha terenu między d. murami i rzeką usunięto uschnięte drzewa i zdziczałe zarośla, wytyczono alejki i kwietniki. Ustawienie altanek i ławek udaremniła wojna, następnego roku grzebano tam poległych. Do niedawna znany jako "Małpi Gaj".