Ur. w Braiłowce na Syberii, w rodzinie zesłańca, wrócił w 1921 jako sierota. Ukończył Seminarium Nauczycielskie w Czortkowie (1935) i podchorążówkę, uczył na Huculszczyźnie, będąc jednocześnie kierownikiem szkoły i podinspektorem. W czasie wojny był internowany w Rumunii, w 1944-47 pracował tam w polskiej ambasadzie i studiował rzeźbę na bukareszteńskiej ASP. Po powrocie kontynuował do 1949 studia w ASP w Krakowie w pracowni rzeźby monumentalnej u X. Dunikowskiego (dyplom 1953). Był też dyrektorem tamtejszej szkoły dla dorosłych. W 1950-75 uczył w zamojskim PLSP, w l. 50 pracował przy rekonstrukcji sztukaterii w Rynku Wielkim, w 1955 zorganizował teatrzyk kukiełkowy. Kolekcjoner kamieni szlachetnych, pasjonat ogrodnictwa (gł. czarna porzeczka), w towarzyskiej opinii introwertyk. W l. 70. odbył podróż morską wzdłuż zachodnich wybrzeży Europy.