Ur. w Majdanie Krynickim. Ukończył zamojskie gimnazjum (1929), później "podchorążówkę". Pierwsze sukcesy strzeleckie odniósł w 1927, kierował sekcją strzelecką gimnazjum, a rok później został mistrzem powiatu, pokonując w strzelaniu z pistoletu wszystkich miejscowych wojskowych. W 1931 we Lwowie został pierwszym polskim mistrzem świata w strzelectwie (kbks stojąc na 300 m, 62 zawodników), wyprzedzając następnego Fina o 5 pkt (w pozostałych dwu postawach dalsze miejsca). Przed wojną zawodnik WKS Kielce. Był również 6-krotnym mistrzem Polski (ostatni raz w 1950), olimpijczykiem.
W 1939 bronił Kępy Oksywskiej, jako dowódca improwizowanego pociągu pancernego (Morski Pułk Strzelców), wojnę przebył jako jeniec w Neubrandenburgu. Tam odnalazł swoją drugą pasję - malarstwo, studiował je w obozie  pk. M. Szyszko-Bohusza. Po wojnie był współzałożycielem Polskiego Związku Strzelectwa, kapitanem sportowym zarządu PZSS, trenerem, którego zawodnicy w 1966 na mistrzostwach świata zdobyli aż 7 medali. Podróżował do Chin (o tym z odczytem w Zamościu, 1961). Malarstwu oddał się całkowicie dopiero na emeryturze. Malował głównie martwą naturę i pejzaże, w ciepłym pastelowym kolorycie. Miał w Warszawie 4 wystawy indywid. (pierwsza w 1947, gdy został czł. ZPAP). W 1980 był z kilkoma obrazami w Zamościu na wystawie jubileuszowej. Mieszkał w Warszawie. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari kl. V.


 * Zdobył Mistrzostwo Świata dość szczęśliwie. Nie był nawet najlepszym zawodnikiem w kraju. W pozostałych postawach był na 45 (za 13 Polakami) i 51 m. (14), w klasyfikacji łącznej dopiero na 20 m., za 6 innymi Polakami. Zwycięski wynik był o kilkadziesiąt punktów gorszy od rekordu świata. Matuszak był też III w strzelaniu do sylwetek, konkurencji wprowadzonej na życzenie Polski - gospodarzy, z udziałem 28 zawodników, w tym ...24 Polaków.