Ur. w Warszawie, syn znanego wędliniarza, swój zawód poznawał pod okiem stryja znanego lwowskiego cukiernika. W 1933 został czeladnikiem, pracował w znanych warszawskich firmach Żmijewskiego i Gogolewskiego, później służył w wojsku (artyleria). W 1938 przybył z Pruszkowa do Zamościa, założył przy ul. Staszica 7 sklep (owoce, cukry, lemoniady, woda sodowa) z miejscami do konsumpcji, a od 1939 również zakład cukierniczy przy ul. Zarwanica 5. W 1939 zbiegł z niewoli i do 1943 nadal prowadził zakład, w 1944 jako ochotnik zakończył szlak bojowy w Bydgoszczy. Po wojnie, krótko wypiekał chleb i suchary, herbatniki, wyrabiał karmelki, przeważnie dla wojska i szpitali. W 1944 zatrudniał 11 osób (1965 - 9). Od 1949 sklep i zakład znajdował się przy ul. Żeromskiego 6. Ciastkarnię zabrano pod przymusowy zarząd PSS (w dokumentach, że wydzierżawił), on sam pracował do 1956 w MZBM. Nie chciano oddać i dopiero wyrokiem Sądu odzyskał. 
Prowadził bardzo popularny zakład, znany z doskonałych wyrobów również poza Zamościem. W 1974 produkował 20 rodzajów ciastek i 7 lodów oraz poltrwałe babki i strucle. Miał zapisanych 300 receptur. W 1965-79 starszy cechu, działacz SD (od 1976 wiceprzewodniczący WK SD) i "Hetmana" (l. 50.). Przekazał do muzeum historyczne godła cechowe (1970). Od 1965 mieszkał we własnym domu przy ul. Lubelskiej. Pochowany na Pruszkowie.

 * W 1956 o lokal na cukiernię zwracała się żona - mąż pracuje w budownictwie, bo nie mógł w swoim zawodzie.