Ukończył Gimnazjum w Płocku i architekturę na Politechnice w Rydze. W 1908-13 był inżynierem-architektem powiatu zamojskiego oraz wspólnie z bratem Hipolitem właścicielem biura "Architekt" w Lublinie i Zamościu. W 1911 zaprojektował Dom Centralny - najokazalszy gmach staromiejski XX wieku, w którym miał bardzo duże mieszkanie, wzniósł także kamienicę przy ul. Żeromskiego 36 i nadbudował kamienicę w Rynku Wielkim 1, przebudował nowomiejską synagogę, dodając jej oryginalny fronton. Jednak jego najwybitniejszym projektem (1911) była niezrealizowana kamienica przy ul. Staszica (w miejsce zajazdu Dichtera), która mogła by dzisiaj być czołowym przykładem architektury secesyjnej w Polsce. Wykonał również projekt linii wąskotorowej z Zamościa do Chełma (1911).
Był autorem wielu budowli w Lublinie, później był architektem powiat. w Siedlcach, a w czasie wojny architektem miejskim w Toruniu, po wojnie architektem okręgowym w Warszawie oraz prowadził spółdzielnię budowlaną w Działdowie i tam zmarł.