W 1932 Lucjan Kąpicki, który wcześniej przez 6 lat kierował lubelską filią znanej firmy Gebetnera i Wolffa, odkupił od Z. Pomarańskiego księgarnię w pawilonie przy ul. Akademickiej 2 (współcześnie do 1998 sklep z prasą, rozebrany). Była to wg reklamy prasowej (1934) - Największa i najlepiej zaopatrzona księgarnia w Zamościu. Posiadała na składzie wszystkie nowości w języku polskim, a na życzenie - wydawnictwa w językach obcych. Prowadziła prenumeraty, usługi w zakresie ustawiania i kompletowania bibliotek. Przy księgarni czynna była wypożyczalnia książek. Później doszedł jeszcze skład nut, materiałów piśmiennych i zabawek. W czasie okupacji istniała głównie jako skład materiałów piśmiennych i czytelnia. W 1939 nakładem księgarni, jako Skład Główny księgarnia L. Kąpickiego, wyszła książka J. Chrzanowskiego Kiedy będzie wojna? (55 s.), a także kalendarzyk szkolny.
W czasie okupacji utracono połowę z 5172 książek. W 1944 po zbombardowaniu budynku przeniesiona została na ul. Żeromskiego 11, gdzie czynna była do 1951, ostatnio jako: Księgarnia, Skład Nut, Materiały Piśmienne i Czytelnia. W ostatnich latach prowadzona przez Marię - żonę Kąpickiego (bibliotekę oddano gospodarzowi w Płoskiem na makulaturę, nowe do księgarni).