Ur. we Wrocławiu, ale od dziecka mieszka w Zamościu, absolwentka zamojskiego I LO (1979), "olimpijka" z chemii, ukończyła AM w Krakowie. Z jej inicjatywy powstało w 1990 Stow. Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym w Zamościu (prezes, nieprzerwanie już czwarte dziesięciolecie), które uznano za jedną z wyróżnionych "inicjatyw obywatelskich dziesięciolecia". Założycielka Ośrodka Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym. W 1992 z pomocą Belgii otwarto Ośrodek Rehabilitacyjno-Terapeutyczny dla Dzieci Niepełnosprawnych. Pracuje w Krajowej Radzie Osób Niepełnosprawnych. Jest krajowym ekspertem charytatywnym. Na jej zaproszenie 6 IX 2002 nową siedzibę otwarła prezydentowa Jolanta Kwaśniewska. Jest autorką książki Mózgowe porażenie dziecięce (Gdańsk 2010). W 1995 znalazła się na liście "100 Polek Roku" miesięcznika "Pani".
Wielokrotnie wyróżniana, m.in. w 2004 nagrodą "Pro Publico Bono", w 2007 uhonorowana prestiżowym wyróżnieniem "Niezwykła Polka", w 2010 Orderem "Ecce Homo" (za niekoniukturalną i konsekwentną miłość bliźniego) i wyróżnienie w XIII edycji Nagrody im. A. Bączkowskiego za wzór służby publicznej, w 2011 nagrodą za "likwidowanie barier" (w obecności królowej Szwecji). Uhonorowana także statuetką Osobowość Roku Morando 2011. W 2018 odznaczona węgierskim Złotym Krzyżem Zasługi, w 2022 laureatka Nagrody Prezydenta RP "Dla Dobra Wspólnego - Człowiek Lider" i jako pierwsza Polka węgierskiego tytułu Honorowego Konduktora.
Za swój największy wymierny sukces uważa, że mając niepełnosprawne dziecko z porażeniem mózgowym jest czynna zawodowo. Jak powiedziała kiedyś - lubię wyzwania zdawałoby się nie do realizacji.
.