Powstała na przełomie XVI i XVII w., należała do malarza co Hanusową murarkę pojął, własność urzędników dworskich, na przełomie XVII i XVIII w. należała kolejno do Garczyńskiego, Jana Bartoszewicza i Wojciecha Tarczyńskiego. W 2 p. XVII w. powstał 2 trakt, w poł. XVIII w. przebudowany. Od 1819 kolejno własność Jana Kuczakiewicza, Magdaleny Dąbrowskiej, Antoniego Głowackiego i Józefa Przybylskiego, a od 2 ćw. XIX w. w posiadaniu Luksemburgów, kolejno Fiszela, Judki, Szaula i Berka. Zostali błędnie zidentyfikowani jako rodzice Róży Luksemburg i dlatego w podcieniu umieszczono poświęconą jej pamiątkową tablicę (1967-2018). 
Piętro nadbudował dopiero w 1938 Berek Luksemburg (od podwórza 2-piętrowa), był wtedy tam sklep skórzano-galanteryjny Nuty Jungman i mieszkał technik dentystyczny G. Perec. Po wojnie do renowacji własność Jana, potem Franciszka Musiała oraz sklep zabawkarski. Po renowacji siedziba TPD (wejście od tyłu) i sklep kosmetyczno-chemiczny, teraz  gazeciarnia, od 2024 ostatnia na Starym Mieście. Nie posiada typowej sieni - prosty arkadowy portal z okutymi drzwiami prowadzi bezpośrednio do sklepu.