Ur. w Zamościu, syn Juliana, miał wspólnego z Janem Pawłem II pradziadka). Dzieciństwo spędził na Podtopolu, ukończył zamojskie gimnazjum i studia inżynierskie, praktykował u zamojskiego architekta M. Wtorzeckiego. Zawodową pracę rozpoczął w 1935 w Lublinie. Po wojnie był wicedyrektorem Szkoły Budownictwa w Lublinie, ukończył architekturę na Politechnice Warszawskiej, był tam mł. asystentem. W 1948-58 związany z lubelskim "Miastoprojektem" (od 1953 jako gł. inżynier).
W III 1959 wrócił do Zamościa, był architektem miejskim (1959-60), pracował m.in. w MZBM, w szkole "budowlance" (nauczyciel), pracowni urbanistycznej PPRN (kierownik), WBPBW, PKZ, POM. Jego dziełem był gmach PPRN, projektował też posadzkę w Kolegiacie. Posiadał bogaty księgozbiór i płytotekę z muzyką klasyczną. Prawie 40 lat, do śmierci mieszkał na Plantach. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP.