Uruchomiona w 1897 przez Andrzeja Dziubę (1846-1925), później własność syna Stanisława (osobne hasło) od 1928 wspólnie z siostrą Zofią. Znajdowała się przy ul. Przemysłowej. Wg pieczątki "Fabryka Kafli". Kilkunastu pracowników produkowało obok berlińskich i zwyczajnych kafli także m.in. kwadratele, gładkie majoliki z gwarancją dobroci, ornamenty stylizowane, przybory piecowe i kuchenne, przenośne glazurowane piecyki, odznaczana na wystawach krajowych. Wysyłał ładunki wagonowe. Polewę do "berlinek" sprowadzano z Anglii, a glinę zwykłą i marglową brano z miejscowych odkrywek. W 1911 na pokazie włościańskim w Zamościu wyróżniona za piecyk z kominkiem, utwór prawdziwie artystyczny. Posiadała silnik elektr. 10 KM. W 1924 wyprodukowała ok. 75 tys. kafli, 1925 - 35 prac.
Jesienią 1942 zakład przejął Niemiec. Po wojnie pracowała 5-6 m-cy w roku, w 1946 zatrudniła 19 osób, w tym 2 umysłowych. W 1950 przekazana istniejącej niespełna rok Rzemieślniczej Spółdz. Pracy Kaflarzy i Zdunów (3 hale, 16 prac.), rok później podlega ZZPTMB, które w 1952, urządzają tam na pewien czas magazyn. W 1954 wyprodukowała 226 tys. kafli, rok później zatrudniała 25 osób W 1962 ponownie uruchomiona pod nazwą "Zamość", produkując kafle "berlińskie" (glina ze Śląska, do poł. l. 70.).