Powstało w III 1904 (51 czł.), nazywane kasą Kłossowskiego (prezesem był jeden najczynniejszych obywateli miasta Zdzisław Kłossowski) i - w przeciwieństwie do I ZTP-O - dla chrześcijan (wg informatora z 1914 - Bazyliańska 25). Wkłady 1906 - 136.097, 1909 - 317.685, nagromadzono zbyt dużo stałej gotówki w stosunku do kapitału udziałowego, której nie można było rozpożyczyć i lokowanej w prywatnych bankach. Aby ukrócić niekorzystny interes, postanowiono dokonać inwestycji budując dom dochodowy - Dom Centralny. (prezes obawiając się strat, był za inwestycją tylko w plac). Po jego wzniesieniu na 1 I 1913 było 1028 czł., udziałów 64.915, kapitałów na lokacji 654.594, pożyczek 196.262.
W 1922 przekształcone w Centralną Kasę Spółdzielczą. Przy Towarzystwie otwarto przed I wojną Ziemiańskie Tow. Wzajemnego Kredytu w Zamościu, które w XI 1920 przekształcono oddział Banku Związku Ziemian w Warszawie.
Zarząd z 1912 prezes Z. Kłossowski oraz St.. Biernacki, E. Stodołk, N. Gronkiewicz, St. Dudziński, St. Sobulski, R. Jastrun, R. Radziszewski, K. Dziuba, H. Kosmalski, S. Godziszewski,