Termin fortyfikacyjny oznaczający poprzeczny wał ziemny do osłony drogi wałowej. W Zamościu było to murowane, skazamatowane budowle powstałe w ostatnim etapie modernizacji twierdzy. Ich chronologię ustala się na podstawie licznych planów twierdzy, niektóre miały powstawać już po powstaniu listopadowym, a nawet po 1840. Najbardziej okazały, piętrowy trawers znajdował się bastionie I, znany tylko z przekazu ikonograficznego, a jedyny zachowany do dzisiaj to trawers w bastionie II.
Pozostałe, niezachowane trawersy kazamatowe znajdowały się:
- nad poterną kurtyny I - II, przy furcie wodnej (76, O)
- nad poterną kurtyny III - IV, przy furcie wodnej, zamkowej, szczątki w nasypie ziemnym (69, K)
- w bastionie V - lewa flanka (64, G),
- w kurtynie IV - V, jako przebudowana Brama Lubelska Stara, najpóźniejsza (H)
W APZ znajduje się projekt z 1870 przebudowy trawersu w kurtyna czwartego fronta na "instrumenty" pożarowe magistratu.