Ur. w Warszawie, c. biuralisty i krawcowej, jako dziecko wywieziona z matką na Syberię, do Zamościa przybyła z rodziną w 1947 z Afryki Wsch. (mieszkała od 20 V w dawnej "Victorii"), tu ukończyła II LO (1953), potem filologię polską i słowiańską na Uniwersytecie Warszawskim. Występowała w ZPiT "Mazowsze" (do 1966), później w warszawskim teatrze "Syrena" i zespole "Eskadra", miała własny kabaret "Pod Gwiazdami", występowała podczas długoletniego pobytu w Paryżu, również w Finlandii i Szwecji. Pracowała jako dziennikarka. Jest autorką tekstu znanego przeboju Nie warto było oraz nagrodzonej w Opolu piosenki Chcę wiedzieć, chcę poczuć R. Danel (1978).
Autorka 16 książek, napisała cykl autobiograficznych powieści Saga, z których akcja trzeciej Koło graniaste (1996, 2 wyd. 2008, audiobook 2015) w całości rozgrywa się w 1947-53 w Zamościu (nie pada w niej słowo Zamość). Ma w dorobku książki o znanych artystkach (I. Jarocka, I. Cembrzyńska B. Brylska, B. Wrzesińska) sztuki teatralne oraz książki dla dzieci. Tłumaczy literaturę ros. i francuską.
10 I 1977 uświetniła otwarcie Klubu MPiK-u (wystąpiła w Zamościu także w 1992 jako wykonawczyni i m.in. w 2016 jako pisarka. Członkini Warszawskiego Koła Zamościan. W 2000 wyszła płyta Fantazyja z wykonywanymi przez nią 16 piosenkami. Maluje. Zamężna, nosi też nazwisko Szeligowska.
* W powieści "Koło graniaste" pod fikcyjnymi nazwiskami pojawiają się ówcześni mieszkańcy Zamościa z przełomu lat 40. i 50., m.in. mecenas Bronisz, dr Woroniecki, prof. Różański erudyta, pianista, wrócił z oflagu, ojciec sześciorga dzieci, Teofil Rembisz ekonomista w banku rolnym z żoną Zofią i bardzo przystojną córką Renią, Chuda Grulowa z wnuczką sierotą, malarz Chwalibóg z teściową i żoną Marią, Anastazja Duninówna z bardzo ładną córką, opiekującą się parkowymi klombami, o niesławnej przyszłości, przełożona Kaczkowska, Chwalibóg dyrektorka PLSP, Balońscy walczący z gruźlicą, Roman Majewski wizytator szkolny później mąż Reginy Iwańskiej, Szaryńska akuszerka.
* Wykonawczyni własnych piosenek: Samotność moja, Piracka ballada, To ona jest przyczyną, Co tu po nas zostanie, Paryżanka.