Ur. w Lublinie, dyplom uzyskał na WSR w Lublinie i pozostał na uczelni (Akademia Rolnicza), od 1982 pracując w Zamościu. W 1876 został doktorem, w 1984 habilitacja, w 1995 został profesorem zwyczajnym. Kierował zakładem produkcji roślin, a następnie zakładem podstaw agrotechniki Instytutu Nauk Rolniczych (1986-98). W 1994-96 był dyrektorem Instytutu. Specjalizuje się w nauce o uprawie roli i roślin, zajmował się m.in. nowymi technologiami uprawy ziemniaka. Jest też współautorem "Słownika agro-bio-technicznego". Zasłużył się przy rozbudowie INR, wprowadził nowe specjalności studiów, nawiązał współpracę z ośrodkami francuskimi, uczestniczył w zjazdach w Dortmundzie, Poczdamie, Brnie. Opublikował ok. 160 prac i promował ok. 50 magistrów (1998). W 1998 przeniósł się na Uniwersytet Rzeszowski. Był m.in. w 1991-96 prezesem ZG LOP (wcześniej prezesem ZW), przewodniczący Wojew. Komisji Ochrony Przyrody i Rady Naukowej Parków Krajobrazowych w Zamościu.