Powstał 7 XI 1918 w Komorowie k. Ostrowii Mazowieckiej, początkowo jako 3 p.p. PSZ (do 16 II 1919). Jego korpus oficerski tworzyli legioniści, (pierwszy dowódca ppłk Karol Blok). W składzie 2 batalionów skierowany do Małopolski, chrzest bojowy przeszedł 6 I pod Machnowem, później walczył pod Lwowem. Po dołączeniu III batalionu (formowany w Olkuszu), od V 1919 do VIII 1920 na froncie, m.in. w Wilnie i nad Dźwiną. Najcięższe walki stoczył 29 VII pod Łuckiem rozbijając sowiecką dywizję (odtąd data święta pułku). Tak jak pierwszy, ostatni bój stoczył na Zamojszczyźnie (Masłomęcz). Na szlaku bojowym poległo 27 oficerów i 438 żołnierzy, aż 46 odznaczono Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari V kl. i 398 Krzyżem Walecznych.
Do Zamościa na miejsce stałego postoju przybył z Równego powitany 15 IX 1922 (III bat. stacjonował w 1923-37 w Tomaszowie), a 17 X 1922 marszałek Piłsudski wręczył sztandar. Jako jeden z 9-ciu nosił nazwę "pułku Legionów". Podczas przewrotu majowego 1926 w sile 422 żołnierzy i 14 V od 8.30 do 14.30 jako jeden z 35 oddziałów walczył po stronie marszałka (2 zabitych) i opuścił stolicę jako ostatni (3 VI). W 1932 korpus oficerski tworzyli: płk, ppłk, 4 mjr., 12 kpt i 14 por. Działał tu m.in. od 1928 teatr, była orkiestra (osobne hasło), a drużyna WKS w całości składała się piłkarzy "9-tki". W 1924 otwarto kasyno, w 1926 powstał chór, zorganizowano wystawę pamiątek wojennych (1924), a w 1935 otwarto żołnierską świetlicę ze scenką.
W chwili wybuchu wojny, po przeprowadzonej mobilizacji osiągnął pełny stan: 91 oficerów, 3212 podoficerów i żołnierzy, 664 konie. Na front ruszył koleją z 3 na 4 (I baon) i 5 IX (2 i 3 baon). Pułk skierowano do formującej się Amii "Prusy" - odwód Naczelnego Wodza (skoncentrowany na Kielecczyźnie), od 12 IX składzie 39 rezerwowej DP. Walczył pod Iłżą (I bat.), bronił przeprawy na Wiśle (II i III bat.), od 14 IX w składzie Frontu Północnego pod Krasnymstawem, Zamościem, Cześnikami i Krasnobrodem, a 27 IX w okolicach Szopowego wraz z dywizją złożył broń. Sztandar ukrywany był w Zamościu i Warszawie (od 1976 w Muzeum WP).
Pułk odtworzyła AK, pocz. jako Oddziały Partyzanckie 9 p.p., od 1943 - 9 p.p. im. Ziemi Zamojskiej. W LWP 9 p.p. wszedł w skład 3 Pomorskiej Dywizji Zmechaniz. (Stargard Szczeciński).
Pułk posiadał odznakę (tombak 40x40 mm) - Krzyż Walecznych wypełniony białą emalią, na tle wieńca laurowego i nieb. gwiazdy, na przecięciu krzyża orzełek legionowy z "L" w tarczce i rokiem powstania 1918 (oficerska z emaliowaną obwódką), orzełek, wieniec, cyfry i litery srebrzyste. W 1993 w Arsenale zorganizowano wystawę poświęconą 9 p.p.
Dowódcy: 1920-26 płk Bronisław Ostrowski, 1926-28 Tadeusz Kwiatkowski, 1928-35 Stanisław Sawa-Machnowicz, 1936-37 Władysław Kasza, 1937-38 Stanisław Sosabowski (późniejszy bohater spod Arnheim) i I - IX 1939 Zygmunt Bierowski.
* Sztandar ufundowany przez społeczeństwo miasta i powiatu wręczuł w 1922 Józef Piłsudski. Matkami chrzestnymi była Maria Wyszyńska i Janina Zubowiczowa. W ostatnich dniach IX 1939 sztandar 9 p.p. st. sierżant Antoni Podgórski zamurował u szwagra Lupy (ul. Narutowicza 8), wiosną 1941 przeniesiony przez Józefa Woźniaka w pobliżu jego domu na Karolówce. Gdy zginął w Oświęcimiu żona, która znała miejsce ukrycia powierzyła go siostrze Antoninie Kannich, a ta w 1976 przekazała sztandar do Muzeum WP.
* 9 pułk piechoty istniał wcześniej w Wojsku Polskim: 1789-94 - był to regiment Filipa Raczyńskiego (stan 1366), 1806-13 - powstał w Gnieźnie, walczył m.in. we Francji i Hiszpanii (wykreślony jako pułk poległych) i 1831 - powstał w krakowskiem.
* 11 II 1932 o 9.30 mieszkańcy Nowej Osady byli świadkami strasznego wydarzenia. Przez Rynek przewożono zwłoki żołnierzy 9 p.p., którzy zamarzli podczas ćwiczeń.
* Oficerami rezerwy 9 p.p. byli historyk prawa Juliusz Bardach, historyk, Aleksander Gieysztor, śpiewak Bogdan Paprocki, pisarz Stefan Kisielewski.
* Pułki piechoty - 1 Wilno, 2 Pińczów, 3 Jarosław, 4 Kielce, 5 Wilno, 6 Wilno, 7 Chełm, 8 Lublin, 9 Zamość, 10 Łowicz, 11 Tarnowskie Góry, 12 Wadowice, 13 Pułtusk, 14 Włocławek, 15 Dęblin, 16 Tarnów ... 86 Mołodeczno.