Ur. na Kijowszczyźnie, właśc. Jadwiga Romana, córka Ludwiki (osobne hasło). Po I wojnie z rodziną osiadła w Zamościu i tu w 1927 ukończyła gimnazjum (wystąpiła m.in. w Wieszczce lalek - właścicielka sklepu). Od 1931 związana z teatrem, grała w Toruniu, Bydgoszczy i Kaliszu, ale też w Teatrze Narodowym w Warszawie i Teatrze J. Słowackiego w Krakowie. Była osobą niepozorną, lecz pełną uroku i wdzięku. W czasie wojny więziona na Pawiaku i w Buchenwaldzie. Zamieszkała w Brukseli, od 1949 w Londynie (sporadycznie występowała też w Niemczech i Francji), gdzie pracowała jako bufetowa i tam zmarła.