Pochodził z Wołynia, w 1973 otrzymał święcenia, był kapłanem diecezji zamojsko-lubaczowskiej, w l. 70. wikariuszem w zamojskiej Kolegiacie, przewodniczący komisji ds. diecezjalnego WSD. Często odwiedzał Zamość jako rekolekcjonista i kaznodzieja. W 1980 został dr teologii, w 1989 dr habilitowanym, studiował również w Munster i Rzymie. Pracował na KUL, był profesorem, dyrektorem Instytutu Teologii Moralnej, kierował Katedrą Teologii Moralnej. W swoich badaniach zajmował się m.in. teologią życia i zdrowia (bioetyka). Autor ok. 130 prac i kilkunastu książek (2002).