Zubożały szlachcic, był uczniem Liceum Królewskiego, w kompani artylerii, pod Lipskiem w 1813 w niewoli, był wójtem, pisarzem, z-cą burmistrza (Frampol). Po oblężeniu w 1831 burmistrzem został z rozkazu ros. generała, cieszył się poważaniem i zaufaniem władz, ale gdy wyszła służba wśród "rokoszan" został zdymisjonowany. Utrzymywał się z dzierżawy Szopinka, eksmitowany, dopiero w w 1844 znalazł zatrudnienie jako burmistrz Sochaczewa, później Serocka.