Nieczynny. Dawny kościół klasztorny klarysek (osobne hasło), fundowany przez ordynatową Annę. Nosił wezwanie św. Anny (wg innych źródeł Najśw. Trójcy). Wzniesiony wg proj. Jana Michała Linka, w 1696 jeszcze nie ukończony). Była to niewielka świątynia o skromnym barokowym wystroju (belkowanie, pilastry, płyciny) i sklepionym wnętrzu, z kryptą, sygnaturką i dwoma malowniczymi szczytami. Nie zachowały się wiadomości o wyposażeniu, poza 5 wielkimi obrazami darowanymi przez mieszczkę Krystynę Fijałkowską. Wiadomo, że pod koniec przybyło trochę sreber kościelnych (m.in. kadzielnica), szat, ławki, dwa relikwiarze. W podziemiach pochowany był architekt Andrzej Bem. W 1812 kościół zamknięto, a następnie wraz z klasztorem zajęty został przez wojsko. 
Ok. 1820 przebudowany (2 kondygnacje) pozbawiony dekoracyjnych szczytów. Na przełomie XIX/XX w. mieścił się w nim klub miejski, w latach międzywojennych sala widowiskowa (piętro) i od 1927 Powiat. Kasa Oszczędności (parter), w czasie okupacji komitet RGO, tuż po wojnie koszary radzieckie i w 1947-84 (Dom dziecka osobne hasło). W 2007-2009 rewaloryzowany, zrekonstruowano szczyty i sygnaturkę, od 2010 mieści salę koncertową.