Ur. w Węgrowie, pochodził z rodziny szlacheckiej, święcenia otrzymał w 1837. Był proboszczem w Lublinie, dziekanem sokołowskim. profesor seminarium, historyk Podlasia. Godność proboszcza kolegiackiego i infułata sprawował w 1875-91. Wielokrotnie karany przez władze za mieszanie się do prawosławia (np. za chrzty z mieszanych małżeństw), za pozwolenia na pielgrzymki do Krasnobrodu (1878). Podczas wieloletniego pobytu tutaj utrzymywał bardzo przyjacielskie stosunki z ordynatem i zyskał dowody wysokiego uznania i szacunku. Wrócił do Lublina, Zm. na parafii w Lublinie. Był wujem znanego biskupa lubelskiego F. Jaczewskiego.