Studiował w kolegium jezuickim, W zakonie od 1661, przez 10 lat uczył w kolegiach zakonnych, potem kilkanaście  lat misjonarzem na Polesiu i Ukrainie, m.in. w Kijowie, zakonny superior i prokurator generalny, zarządzał rezydencją owrucką, Od 1695 w Zamościu misjonarzem na dworze ordynatowej, gdzie wydał 400-stronicową książkę do nabożeństwa (Exercitium animae… 1695) i tu zmarł. W opracowaniach czasem jako Etruin.