W Katedrze zachowało się 10 epitafiów we właściwym tego słowa znaczeniu - tablic poświęconych zmarłym, pochowanym w podziemiach kościoła (w katedrze wyjątek stanowi tablica XIX w.), oraz nagrobki w formie płyty i rzeźby figuralnej. Upamiętnieni w ten sposób są
ordynaci: Jan Zamoyski +1605 - płyta nagrobna (Kaplica Ordynacka) i Tomasz Franciszek Zamoyski +1889 - rzeźba figuralna (osobne hasło Kaplica Ordynacka);
osoby z kręgu dworu i rodziny Zamoyskich (tablice): Paweł Piaskowski +1613 - przed kaplicą ordynacką; Paweł Paczyński +1626 - na filarze w nawie bocznej płn.; Szymon Szymonowic +1626 - na filarze w nawie bocznej płd. i Florian Zamoyski +1638 - przed kaplicą MB Różańcowej;
profesorowie Akademii: Dominik Convalis +1605 - w kaplicy Akademickiej i Szymon Birkowski +1626 - w filarze nawy głównej;
szlachta: Maryna Leśniewska +1612 i Andrzej Boremelski +1610 - w kaplicy Zwiastowania NMP (podwójna); Tomasz Oleśnicki +1622 - w kaplicy Relikwii; Marcin Jesiostrowski +1626 - na filarze w nawie głównej (przedtem w posadzce kaplicy mieszczącej obecnie zakrystię), rodzina Uszyńskich, z których 5-cioro zmarło podczas zarazy w 1831 - na filarze nawy bocznej płn.
Prawie wszystkie tablice (poza ostatnią) mają teksty łacińskie i pochodzą z 1 poł. XVII w. i wszystkie (oprócz ostatniej) wykonane są z marmuru, w większości z czarnego (brązowy marmur użyty do epitafium Szymonowica, Oleśnickiego i Boremelskiego). Cztery "czarne" tablice posiadają dekoracyjne obramienia z piaskowca. Na szczególną uwagę zasługują dwa (Leśniewskiej i Boremelskiego oraz Piaskowskiego), pochodzące z manierystycznego warsztatu van den Blocków w Gdańsku, z bogatą oprawa rzeźbiarską w typie niderlandzkim, gdzie obok polichromowanego piaskowca, w pierwszym z nich użyto dodatkowo jeszcze alabastru (kartusze z filigranowymi herbami). Innego typu oprawę manierystyczną - z kręgu pińczowskiego - nosi najstarsze kolegiackie epitafium o. Convalisa popiersiem zmarłego. Podobne charakterem, znacznie skromniejsze obramienie posiada epitafium Paczyńskiego. Najobszerniejsze opisy życia i zasług zawierają epitafia Oleśnickiego i Piaskowskiego. Najmniejsze pozbawione dekoracji tablice odnoszą się do Uszyńskich (zmarli podczas zarazy w czasie oblężenia) i Jesiostrowskiego (zmarł mając 5 lat). W Katedrze jest również epitafium trumienne kuchmistrzowej Kurdwanowskiej z 1799.
Jeszcze w pocz. XIX w. w Kolegiacie było znacznie więcej epitafiów, głównie XVII-wiecznych, m.in. Barbary z Tarnowskich żony Hetmana (+1610), Tomasza Zamoyskiego (+1638) i jego żony Katarzyny (+1642), biskupów Jerzego Zamoyskiego (+1620) i Jana Zamoyskiego (+1655), Jana Zamoyskiego, brata stryjecznego Hetmana, przebitego 3 włóczniami (+1619), Beaty Hilchen (+1606), Maryny z Zaszczów (+1612), Pawła Słotowskiego (+1653) i Kacpra Solskiego (+1653) także tablica poświęcona Hetmanowi Stanisławowi Żółkiewskiemu (ufundował ordynat w 1808). Błędnie w tym gronie Stworzyński umieścił epitafia córek Gryzeldy Wiśniowieckiej (+1672) i Barbary Koniecpolskiej (+1653).
Z późniejszych czasów było epitafium kapitana żandarmeryi Aleksandra Łojewskiego (+1812) - w 1966 po odwróceniu wykuto 1000-lecie Chrztu Polski. Także osobne hasło Tablice pamiątkowe.


* D.O.M KAZIMIERZ USZYŃSKI Puł. Art. b. wojsk pol. żył lat 57 umarł 18 Kwie: 1831 r. ROZALIA Imo WOLSKA 2do USZYŃSKA wdowa po Puł: żyła lat 66 zmarła 23 Sty: 1860 r. KORDULA USZYŃSKA żyła lat 14 zm: 19 Kwie: 1831 EUFROZYNA USZYŃSKA żyła lat 2 zm. 16 Kwie: 1831 r. MIRON USZYŃSKI żył lat 6 umarł 30 Czer: 1831 r. STEFAN USZYŃSKI Cześnik Ziemi Łukowskiej żył lat 74 zmarł 14 Kwie: 1831 r. proszą o westchnienie do Boga. (epitafium kolegiackie, cz. marmur, złoc. litery, 42x52 cm)