Urzędy zajmujące się sprawami budowlano-inżynieryjnymi na szczeblu powiatowym powstały w Królestwie Polskim. Dla Zamościa - twierdzy (początkowo obwód zamojski) stanowiska te pełnili:
| Budowniczowie | Inżynierowie |
| 1821-1863 Hiacynt Dąbrowski 1863-1865 Franciszek Modrzewski 1865-1889 Władysław Sienicki |
1821 Hiacynt Dąbrowski 1834 Ignacy Winnicki 1836-1838 Walenty Daniewski 1838-1841 Ignacy Krzyczkowski 1841-1844 Ludwik Freyer 1844-1846 Władysław Ćwierczakiewicz 1846-1850 Michał Krzyczkowski 1850-1851 Karol Czarnecki 1851-1853 Michał Krzyczkowski 1853-1863 Konstanty Ladachowski 1863-1865 Jan Hoffman |
| Inżynierowie - architekci |
| 1865-1890 Władysław Sienicki 1890-1897 Bolesław Stankiewicz 1897-1908 Julian Cieszkowski 1908-1913 Władysław Lucht |
Ci ostatni znani było również z wielu projektów, oprócz Sienickiego (osobne hasło) Stankiewicz (proj. kamienicy ul. Żeromskiego 38), Cieszkowski (osobne hasło), który wzniósł kamienice przy ul. Kościuszki 8 i Pereca 21, Lucht (osobne hasło) autor projektu Domu Centralnego, rozbudowy nowomiejskiej bóżnicy, kamienic przy Rynku 1 i ul. Żeromskiego 36 (wszystkie trzy kamienice trzypiętrowe!). Podczas okupacji austriackiej architektem powiatowym był Rappe.
W latach międzywojennych funkcję tą sprawowali: w 1919-28 Edward Kranz (osobne hasło), 1929-39 Marian Wtorzecki (osobne hasło) i 1939-51 Adam Klimek (osobne hasło). Później, gdy Zamość stał się miastem wydzielonym miasto uniezależniło się od architektów miejskich.
W latach międzywojennych funkcję tą sprawowali: w 1919-28 Edward Kranz (osobne hasło), 1929-39 Marian Wtorzecki (osobne hasło) i 1939-51 Adam Klimek (osobne hasło). Później, gdy Zamość stał się miastem wydzielonym miasto uniezależniło się od architektów miejskich.
