Służył w armii austriackiej, potem w WP, do Zamościa przybył w 1935 na szefa służby weterynaryjnej. 3 DP. Po jej rozbrojeniu założył prywatną lecznicę. Był w mieście jednym z organizatorów SZP-ZWZ (1939-40 w składzie komendy obwodu). W XI 1941 aresztowany z trzema synami. Później więziony z nimi w Lublinie na Zamku i Majdanku. Pracował prawdopodobnie przy obozowych stajniach. Po wojnie był m.in. dyrektorem rzeźni w Lublinie, następnie w Gdańsku, gdzie pracował w Instytucie Rybackim. Jego syn Lesław, absolwent zamojskiego liceum (1937) był zasłużonym dla przemysłu okrętowego konstruktorem statków. Syn Czesław Górniewicz wydał wspomnienia z lat okupacji.