Na przełomie 1944-45 mieściły się tu oficerska szkoła łączności i szkoła wojsk lotniczych, a przez 2 m-ce w Zamościu Dowództwo Lotnictwa WP (Lotnictwo). Formowano tu od IX 1944 3 Samodz. Batalion Obrony Chemicznej dla II Armii WP, który w III 1945 wymaszerował do Skierniewic. W ramach tworzonej w Zamościu rozkazem z 6 X 1944 III Armii WP miano sformować 12 DP, ostatecznie po zwerbowaniu 2645 żołnierzy, akcję po 34 dniach przerwano. Werbowano tu jeszcze do 10 brygady artylerii dalekosiężnej i 4 pułku moździerzy (łącznie zwerbowano 2800 żołnierzy). Do VIII 1945 wojsko zajmowało m.in. szkoły nr 1, 2 i 3.
W koszarach ulokował się 1 batalion 98 pułku NKWD (oficjalnie Wojska NKWD Ochrony Tyłów), była to jednostka nr 23366. Od poł. 1945 do pocz. 1946 w domach przy ul. Partyzantów 16 i Piłsudskiego 5 stali kawalerzyści gwardyjskiego korpusu konnego Armii Czerwonej.
W 1946-50 w Zamościu stał 8 bydgoski pułk piechoty. W 1946-49 w Zamościu znajdowało się dowództwo 3 Pomorskiej Dywizji Piechoty im. R. Traugutta.
W 1950 do Zamościa skierowano Techniczną Szkołę Wojsk Lotniczych. 3 XI 1995 zastąpiła ją 3 Zamojska Brygada Obrony Terytorialnej. W koszarach od 5 XII 1994 stacjonował również 11 manewrowy batalion radio-techniczny, w 1999 zastąpiony 110 kompanią radiotechniczną, a od 2000 także 31 kompania rozpoznawcza. W 2008 3 Brygadę OT przekształcono w 3 Batalion Zmotoryzowany. Zamojska jednostka posiada poligon w Sitańcu-Wolicy (187 ha) z placem treningów ogniowych, strzelnicą, torem taktycznym, rzutnią granatów, a na terenie koszar 2 hale sportowe, siłownie, izba chorych, strzelnica wewnętrzna.
Po wojnie do 1956 nie było dowódcą garnizonu, później był nim komendant TSWL, potem 3 ZBOT. W czasach powiatowych funkcjonował Powiatowy Sztab Obrony Terytorialnej (szef Aleksander Kasprzak). Ostatnim d-cą garnizonu w wojew. Zamościu był płk Zbigniew Winiarski. D-cą garnizonu 2012-2016 był ppłk Tadeusz Nastarowicz, od 2016 mjr Leszek Winogrodzki.
W 2017 w Zamościu pod d-ctwem mjr Wojciecha Bryknera formowano 25. batalion Wojsk Obrony Terytorialnej (jeden z 5 w składzie lubelskiej brygady), przeszkolono 200 osób z docelowych 700, w powiecie kompania (140).
W 1957-94 była w Zamościu delegatura WSW, której kompetencje przejęła WSI (kontrwywiad) i żandarmeria (policja). W 1989 na terenie miasta żyło 465 byłych żołnierzy zawodowych. W 1959 Ligę Kobiet Wojskowych przekształcono w Organizację Rodzin Wojskowych, a w 1992 w Stow. "Rodzina Wojskowa" przy TSWL (przew. Krystyna Polańska)
24 VI 2009 zamojskie koszary opuściło ostatnich 78 rezerwistów, kończąc epokę wojska poborowego. W 2010 z na misję w Afganistanie wyjechało Zamościa 200 żołnierzy pododdziału "Bravo" (VII zmiana), z nich 150 służących w Zamościu i z zamojskim ppłk. Piotrem Fajkowskim na czele (ostatnia grupa 29 IV). W 2017 rozpoczął w Zamościu funkcjonowanie 25 batalion lekkiej piechoty Lubelskiej BOT (24 IX przysięga).
W Zamościu funkcjonuje też 32 Wojskowy Oddział Gospodarczy (podlega bazie w Krakowie) - odpowiada za zabezpieczenie materiałowe, finansowe, techniczne i medyczne także dla garnizonu w Lublinie, Chełmie i Hrubieszowie.
Przez kilkanaście lat szefem kolejno WKR, PSzW i WIOC (1960-81) był płk Aleksander Kasprzak. W 1975 powstał Wojew. Sztab Wojskowy z podległą mu Wojew. Komendą Uzupełnień. Szefami WSzW w 1975-99 (1990 w koszarach) byli: Dionizy Barszczewski, Wacław Purchała (najdłużej 1978-89), 1988-91 Zdzisław Kurowski, 1991-95 Zygmunt Kosmala, 1995-97 Zenon Michalak, 1997-98 Adam Pupiec, 1998-99 Adam Makara (do VI 1999). Od 1975 szefami WIOC: 1975-81 A. Kasprzak, 1981-90 Franciszek Wojciechowski i 1991-98 Andrzej Stasiak, 1998 Ryszard Muc.
* Wg Józefa Kniazia zmobilizowanego w IX 1944 przeszkolenie w koszarach w pułku zapasowym trwało 4 miesiące, na stu ludzi z Zamościa, którzy z nim wyruszyli, pozostało przy życiu tylko pięciu ("Wspólna Praca" 1979 nr 36)
