Pochodził z Garwolińskiego, od 1917 czł. POW, uczestnik wojny 1920, w 1935 uczestmiczył w pieszej wyprawie składającej ziemię z grobu obrońców Zamościa na kopcu Piłsudskiego w Krakowie. W Zamościu od 1923, w l. 20. był m.in. pełnomocnikiem fabryki wódek Kowerskiego, później posiadał fabryczkę wód gazowo-owocowych. Miał dom przy ul. Partyzantów 78. Później został dyrektorem banku spółdzielczego w Hrubieszowie. Walczył w kampanii wrześniowej, w niewoli sowieckiej, po wymianie jeńców, przez okres okupacji więziony w stalagu w Saksonii. Po wojnie ponownie w Zamościu, pracował w PKO, później w Zakładzie Energetycznym. Odznaczony Krzyżem Walecznym. Spoczywa na zamojskim cmentarzu (M).
Był ojcem urodzonych w Zamościu Elżbiety Świdzińskiej (1924-1996), która po maturze w Zamościu i studiach uczyła w szczecińskich szkołach, pozostawiła dziennik z początków okupacji, pochowana w Zamościu, Wiktora, Juliusza i Teresy Żurawskiej.