Wzmiankę o pierwszym parafialnym cmentarzu za murami miasta odkryła w aktach E. Lisiecka. Pochodzi z 1747 - cmentarz pod Figurą męki Pańskiej (Św. Piątek). Jego lokalizacja powiązana jest z cmentarzem powstałym w 1763 na prośbę kapituły, z polecenia ordynata Klemensa Zamoyskiego, na wschód od Przedmieścia Lwowskiego, w pobliżu drogi łączącej trakt lwowski i hrubieszowski (częściowo odpowiednik ul. Orlej). Wg obecnej topografii znajdował się w okolicach ul. Sochaniewicza, częściowo na terenie należącym do szkoły. Wg jedynego zachowanego planu miał ok. 20 a, w połowie zajęty. Prawdopodobnie z uwagi na odległe w ówczesnych warunkach położenie, w 1784 wyznaczono nowy cmentarz (Cmentarz parafialny II). Z tego, coraz rzadziej, korzystano prawdopodobnie aż do końca XVIII w. Odnaleziony na planie austriackim przez J. Żygawskiego.