Ur. w Żołyni, pow. Łańcut, w rodzinie chłopskiej i tam spoczęła na miejscowym cmentarzu. Ukończyła Seminarium Nauczycielskie w Przemyślu (1913), uczyła w seminariach w Grodnie, Mysłowicach i Cieszynie, zdobyła dyplom nauczyciela szkół średnich. Od 1929 uczyła przedmiotów pedagogicznych w Seminarium Nauczycielskim Męskim w Szczebrzeszynie, a od 1930 w seminarium żeńskim w Zamościu, którego została w 1931 przełożoną. Przed wyborami do Sejmu w 1930 stała na czele obejmującego 3 powiaty Kobiecego Komitetu Wyborczego. Od 1935 była radną miejską (lista BBPG). członkinią elitarnego Koła Miłośników Książki. Po likwidacji szkoły w 1936, została dyrektorką pierwszego w Polsce Liceum Pedagogicznego w Siedlcach (1937-40). W czasie okupacji przebywała w rodzinnej Żołyni.
Po wojnie wróciła do Zamościa i najpierw uczyła, w 1947-49 kierowała Liceum Pedagogicznym, później jeszcze uczyła w lubelskim liceum, do końca wiążąc swoje zawodowe życie ze szkolnictwem pedagogicznym. Po przejściu na emeryturę w 1950 zamieszkała w Żołyni oddając się działalności społecznej i kulturalnej, badawczej, uczyła też m.in. gry na fortepianie.