Ur. w Niesiołowicach (Lubelskie), ukończył AM w Lublinie, pracował m.in. w Łukowie i Lubartowie. W 1970 został ordynatorem oddziału laryngologii w zamojskim szpitalu (do emerytury), rozbudowując i unowocześniając oddział, Był także kier. Wydziału Zdrowia, następnie ZOZ (1972-73), specjalistą wojewódzkim ds. laryngologii, kierował wydziałem zdrowia. W 1982 obronił pracę doktorską. Do 1989 wypromował 31 specjalistów I i II st. Był radnym miejskim (1994-98), czł. Krajowej Rady ZZ Pracowników Ochrony Zdrowia. Autor Wspomnienia i refleksje (2009). Żona Stanisława również lekarz, ukończyła AM w Lublinie, posiada II st. specjalizacji, pracowała najpierw w Lubartowie, w Zamościu od 1970, była do 1983 ordynatorem oddziału noworodków w zamojskim szpitalu, później do 2008 w lecznictwie otwartym. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP.