Pochodził z Krakowa, dr filozofii i medycyny (uzyskany w Rzymie), w krakowskiej Akademii profesorem patologii. W Zamościu przebywał w 1763-71. Będąc jedynym profesorem w wydziale medycznym był dziekanem tegoż wydziału, obierano go jeszcze nim w 1782.  Zmuszony został do ustąpienia m.in. za kumanie się z Bachusem. pozostał w Zamościu i żył z praktyki, porzucony przez żonę. Tytułowany doktorem rzymskim. Miał tytuł lekarza królewskiego. Syn Kajetan Awedyk był od 1770 profesorem gramatyki i analogii w Akademii.