Lecznicze źródła mineralne odkryto ok. poł. XVIII w. w okolicach Podgrobla. Po nieudanej próbie ich sprzedaży przez ordynatów, pozostał reklamujący je drukowany afisz (k. XVIII w.). Źródło wody mineralnej biło w pobliżu Bramy Szczebrzeskiej, którą Austriacy sprzedawali nie tylko w Galicji ale i w całej monarchii (1797). Kolejnym miejscem z którym łączy się źródło wody mineralnej są okolice ul. Ciepłej i Orzeszkowej (ponad 1 km o murów miasta), wodę przebadano we Lwowie, wydany został na okoliczność jej odkrycia druk i powstały - choć brak na to dowodów -  "Łazienki Wilckego". W czasie oblężeń zasypane i zapomniane. Obszerny rządowy opis, potwierdzony przez delegowanych lekarzy, odnalazł w Archiwum Urzędu Municypalnego Zamościa L. Jodko.
W 1820 powstały łaźnie na wodzie mineralnej i przez kilkanaście lat wykorzystywano jej lecznicze właściwości ("Łazienki Jodki"). Po oblężeniu zniknęła zaskórna woda mineralna. W 1977 przy ul. Solnej otwarta pierwsza w mieście pijalnia wód mineralnych, nie pozostała jednak w pamięci mieszkańców.
Od 1999 WUSI produkuje mineralizowaną wodę stołową magnezowo-wapniową "Zamościanka Aqua Magica" IV w rankingu krajowym "Wprost" w 2005, a od 2008 sprzedawana jest woda "Zamościanka" wydobywana i butelkowana w Zamościu przez I Kresowe PPU-H w Zamościu.

 * Woda z Zamościa po badaniach w laboratorium uniwersyteckim we Lwowie wg opinii prof. Schiwerka z 24 XII 1802 - odkryto w niej części mineralne, jest nasycona kwasem węglowym i koperwasowym (siarczanowym), zawiera też związki żelaza i wapnia.