Powstały w 1957 w miejsce zlikwidowanego Zakładu Terenowego Obsługi Rolnictwa, czyli t.zw. "TORu" (ul. Młyńska 27, d. młyn, przetwórnia i odlewnia Kahana upaństwowione w 1947), krótko jako Wojskowy Zakład Produkcyjny. W młynie urządzono biurowiec, dobud. halę produkcyjną z 12,5 t. suwnicą. Na pocz. l. 60. rozbudowane. Od 1967 (600 załogi) nosiły imię R. Luksemburg. 94% produkcji powstawało dla wojska, detale motoryzacyjne - osprzęt techn. dla pojazdów bojowych i samochodów wojskowych, podzespoły, nietypowe przyczepy, resory, urządzenia elektroniczne sterujące, wyposażenie poligonów. W ciągu 20 lat produkcja wzrosła 20-krotnie, a zatrudnienie 5 razy (nawet do 1200 osób). W 1971 miał tu miejsce zwycięski strajk, a w rywalizacji resortowej zakłady zajmowały I m. (1973, 1976) i II m. (1974). Była szkoła przyzakładowa (filia Zespołu Szkół Mech.) i Zakładowy Dom Kultury (1972-82), przy którym istniał m.in. zespół cygański (1978, zał. J. Lachowska i G. Obst), od 1967 zakład posiadał ośrodek wczasowy nad J. Białym.
W III 1992 WZMot. spod nadzoru MON przejął wojewoda (usunięto z nazwy "Wojskowe"). Gdy odpadły zamówienia wojskowe, powstawały m.in. dwukołowe przyczepy dla rolników, resory, kasety bankowe. W realiach wolnego rynku znalazły się w kryzysie (75% na eksport, głównie stojaki choinkowe dla firm niemieckich, w 1995 zrezygnowały), a zatrudnienie spadło z 900 do 250 osób. Zakłady Motoryzacyjne przekształcono w spółkę "Sip-Mot" (osobne hasło). 15 I 1996 zaprzestano produkcji.
Dyrektorzy: 1957-59 Tadeusz Łobaszewski, 1959-62 Wacław Szperling, 1962-67 Mirosław Kiepuszewski, 1967-79 Zygmunt Pietras, 1979-84 Zygmunt Jackowiak, 1984-1991 Bogdan Pyrz i 1991-94 Albin Panasiuk, 1994-96 Jan Kasprzak.